تفریح به حالتی گفته می‌شود که باعث بازگشت شخص به حال تعادل و طبیعی می‌شود.
تفریح فعالیتی است که جز لذت و رضایت آنی و درونی و شادی برای فرد هیچ نتیجه‌ای ندارد خود تفریح است که فرد را به انجام آن تشویق می‌نماید.
تفریح به اعمالی گفته می‌شود گه افراد در زمان فراغت انجام می‌دهند.
تفریح به دلیل ماهیتش و تاثیری که بر فرد و اجتماع دارد مفید است پس مسئولین ذی‌ربط باید در افزایش امکانات تفریحی کوشا باشند.متاسفانه تفریحات و شادی در ایران بسیار کم می باشد
تنبلی به معنی عدم تمایل به فعالیت یا تلاش، علی‌رغم برخورداری از توانایی کافی‌ست.
کاهلی و تن‌پروری نام‌های دیگری برای اشاره به تنبلی‌ست که کلمه اول بیشتر بار مذهبی دارد.
تنبلی در همه مذهب‌ها مذمت شده‌است. در مسیحیت، تنبلی (Sloth) یکی از هفت گناه کبیره است.
در اسلام نیز، آیات و روایات بسیاری در نکوهش تنبلی وجود دارد.
طبق برخی آمارها، تنبلی ایرانیان بالاتر از متوسط جهانی‌ست، به طوری که بر اساس آمارهای جهانی، ایرانیان بعد از اعراب و آفریقاییان جایگاه سوم تنبلی را در جهان به خود اختصاص داده‌اند.
حسن قاضی‌مرادی نیز در کتابی با عنوان کار و فراغت ایرانیان به این مسئله پرداخته و در آن خاطرنشان می‌کند که «کار» و «تفریح» در بین ایرانیان، به شکل «زحمت» و «سرگرمی‌خواهی» نمود یافته‌است.
تفریح فعالیتی است که جز لذت و رضایت آنی و درونی و شادی برای فرد هیچ نتیجه‌ای ندارد خود تفریح است که فرد را به انجام آن تشویق می‌نماید.
تفریح به اعمالی گفته می‌شود گه افراد در زمان فراغت انجام می‌دهند.
تفریح به دلیل ماهیتش و تاثیری که بر فرد و اجتماع دارد مفید است پس مسئولین ذی‌ربط باید در افزایش امکانات تفریحی کوشا باشند.متاسفانه تفریحات و شادی در ایران بسیار کم می باشد
تنبلی به معنی عدم تمایل به فعالیت یا تلاش، علی‌رغم برخورداری از توانایی کافی‌ست.
کاهلی و تن‌پروری نام‌های دیگری برای اشاره به تنبلی‌ست که کلمه اول بیشتر بار مذهبی دارد.
تنبلی در همه مذهب‌ها مذمت شده‌است. در مسیحیت، تنبلی (Sloth) یکی از هفت گناه کبیره است.
در اسلام نیز، آیات و روایات بسیاری در نکوهش تنبلی وجود دارد.
طبق برخی آمارها، تنبلی ایرانیان بالاتر از متوسط جهانی‌ست، به طوری که بر اساس آمارهای جهانی، ایرانیان بعد از اعراب و آفریقاییان جایگاه سوم تنبلی را در جهان به خود اختصاص داده‌اند.
حسن قاضی‌مرادی نیز در کتابی با عنوان کار و فراغت ایرانیان به این مسئله پرداخته و در آن خاطرنشان می‌کند که «کار» و «تفریح» در بین ایرانیان، به شکل «زحمت» و «سرگرمی‌خواهی» نمود یافته‌است.